抛金弃鼓的成语故事
: failed to open stream: No such file or directory in <b>/www/wwwroot/www.12ting.com/e/class/userfun.php</b> on line <b>16</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagecolorallocate() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.12ting.com/e/class/userfun.php</b> on line <b>17</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettfbbox(): Could not find/open font in <b>/www/wwwroot/www.12ting.com/e/class/userfun.php</b> on line <b>31</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagettftext() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.12ting.com/e/class/userfun.php</b> on line <b>34</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagepng() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.12ting.com/e/class/userfun.php</b> on line <b>35</b><br />
<br />
<b>Warning</b>: imagedestroy() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/www/wwwroot/www.12ting.com/e/class/userfun.php</b> on line <b>36</b><br />
/d/file/titlepic/chengyu40530.png)
拼音pāo jīn qì gǔ
基本解释金:锣。抛下助战用的锣与鼓。形容被打败而逃走。
出处元·无名氏《杏林庄》第二折:“俺如今不须用刀死追复,他每都抛金弃鼓,领着残卒,离营撇寨那厢扑。”
暂未找到成语抛金弃鼓 的典故!
更多成语出处和典故
※ 与(抛金弃鼓)相关的成语及历史出处:
| 成语 | 历史出处 |
|---|---|
| 乐道安命 | 南朝·宋·鲍照《园葵赋》:“荡然任心,乐道安命。” |
| 五花大绑 | 李季《王贵与李香香》第二部二:“顺着捆来横着绑,五花大绑吊在二梁上。” |
| 香草美人 | 汉·王逸《离骚序》:“《离骚》之文,依《诗》取兴,引类譬谕,故善鸟、香草、以配忠贞,……灵修、美人,以譬于君。” |
| 牛口之下 | 《史记·商君列传》:“夫五羖大夫,荆之鄙人也。闻秦缪公之贤而原望见,行而无资,自粥于秦客,被褐食牛。期年,缪公知之,举之牛口之下,而加之百姓之上,秦国莫敢望焉。”《吕氏春秋·举难》等又载有宁戚饭牛得到齐桓公赏识的事。 |
| 口快心直 | 清 曹雪芹《红楼梦》:“云姑娘,你如今长大了,越发心直嘴快了。” |
| 谦受益,满招损 | 明·沈采《千金记·延访》:“谦受益,满招损。” |
| 色中饿鬼 | 明·施耐庵《水浒传》第45回:“一个字便是僧,两个字是和尚,三个字鬼乐官,四字色中饿鬼。” |
| 识字知书 | 清·李渔《奈何天·虑婚》:“莫说别个,就是阙忠辈呵,一般也貌昂藏,识字知书,怎奈这命低微,执镫随鞭。” |
| 千丝万缕 | 宋 辛弃疾《蝶恋花》:“会少离多看两鬓。万缕千丝,何况新来病。” |
| 饱食暖衣 | 先秦 孟轲《孟子 滕文公上》:“人之有道也,饱食暖衣,逸居而无教,则近于禽兽。” |